Vlerkje de vleermuis
Tekst en muziek: ©Tijl Damen

Vlerkje was een vleermuis
Maar hij hield niet zo van vliegen
Had een hekel aan de duisternis
Was meer gesteld op zon

Ook hing hij niet graag op zijn kop
In een grot of boerenschuur
Het liefst ging hij uit wandelen
Zo vaak als hij maar kon

Refrein:
Maar zijn broertjes en zijn zussen
Lachten hard en riepen luid:
'Jij bent geen vleermuis, maar een vloermuis'
En ze joegen hem er uit

Vlerkje liep de straten door
Bedroefd en in de war
Waarom kon hij niet als de anderen zijn?
Hij staarde naar de grond

Maar het gefluit van een paar merels
En de warme stralen zon
Beurden hem op, hij werd weer vrolijk
En hij danste in het rond

Refrein:
Maar zijn vader en zijn moeder
Waren woest en riepen kwaad:
'Je hoeft hier nooit meer terug te komen
Als je nog eens lopen gaat!'

Vlerk de droeve vleermuis
Vloog verslagen naar 't plafond
Hij ging slapen en hij droomde
Over lopen op de hei

Toen hij weer wakker werd besloot hij
Toch uit wandelen te gaan
Hij kon het gewoon niet helpen
Want het maakte hem zo blij

Refrein:
Maar zijn neven en zijn nichten
Fluisterden zacht in zijn oor:
'We gaan jouw pootjes afhakken
Dat doet zo'n pijn niet hoor.'

Toen liet Vlerkje zich plots vallen
Brak zijn beide vleugels lam
Nooit meer zou hij kunnen vliegen
Van zijn hele leven lang

En Vlerkje struinde langs de polders
Met een knapzak op zijn rug
Langzaam verdween hij aan de horizon
En nooit kwam hij meer terug

Refrein:
En de schuur waar zijn familie woonde
Werd een week erna
Hard getroffen door de bliksem
En hij stortte in elkaar...